Wskazania i przeciwwskazania do diatermii krótkofalowej

Jest bardzo wiele wskazań do stosowanie zabiegu diatermii krótkofalowej (DKF), z tego względu, że korzystne wyniki lecznicze uzyskuje się we wszystkich schorzeniach, w których celowe jest stosowanie ciepła. Tak więc stosuje się ją w leczeniu podostrych i przewlekłych stanów zapalnych. Najczęstszymi wskazaniami są: zapalenia okołostawowe, choroby zwyrodnieniowe stawów kręgosłupa, gościec tkanek miękkich, nerwobóle i przewlekłe stany zapalne nerwów, zapalenie zatok nosowych, zapalenie ucha, zapalenie migdałków podniebiennych, zapalenie krtani, ropne zapalenie gruczołów potowych, odmroziny, zapalenie węzłów chłonnych, przewlekły nieżyt oskrzeli, stan po zapaleniu opłucnej, stan po zapaleniu płuc, dychawica oskrzelowa, przewlekły nieżyt jelit, stany po zapaleniu wątroby, zapalenie miedniczek nerkowych, zapalenie gruczołu krokowego, zaburzenia w czynności jajników oraz zapalenie gruczołu mlecznego karmiącej.

Natomiast przeciwwskazaniami do DKF-u są: nowotwory i stany po leczeniu promieniowaniem jonizującym, wszystkie stany w których przeciwwskazaniem jest stosowanie ciepła (ostre stany zapalne oraz zaburzenia ukrwienia obwodowego), gruźlica płuc oraz gruźlica pozapłucna, ciąża, miesiączka, skłonności do krwawień z przewodu pokarmowego (choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy) i dróg oddechowych, wylewy krwawe do narządów wewnętrznych, ropne zapalenie ucha środkowego, ropne zapalenie pęcherzyka żółciowego, ropień nerki i wątroby, obrzęki, żylaki i owrzodzenia podudzia, zakrzepowe zapalenie żył, wiek dziecięcy, obecność w organizmie wszelkiego rodzaju implantów metalowych, obecność rozrusznika serca.