Terapia elektrowstrząsowa

Terapia elektrowstrząsowa jest to metoda stosowana w leczeniu ciężkich zaburzeń psychicznych. Wstrząsy elektryczne powodują krótkotrwałe wyładowania elektryczne, które mogą dobrze wpływać na stan zdrowia pacjenta w przypadku niektórych schorzeń, na przykład ciężkiej depresji. Mimo, że terapia ma działania pozytywne, wywołuje także efekty uboczne, takie jak zaburzenia pamięci świeżej, dlatego też jest stosowana tylko w wyjątkowych sytuacjach. Początkowo podczas choroby zawsze podawane są tylko leki. Terapie ta stosuje się w leczeniu ciężkich postaci depresji, manii i czasami schizofrenii.

Terapia elektrowstrząsowa bywa stosowana także jako część złożonego leczenia przy ciężkich chorobach psychicznych. Pacjent musi być pod obserwacją psychiatry, który wytłumaczy, dlaczego ten rodzaj leczenia ma być zastosowany w jego przypadku, oraz odpowie na wszystkie pytania chorego. Aby można było przeprowadzić terapię elektrowstrząsową potrzebna jest pisemna zgoda pacjenta, tak jak w przypadku zabiegu chirurgicznego i innych procedur medycznych.

Terapia elektrowstrząsowa ma swój ściśle określony schemat przebiegu, według którego jest zawsze prowadzona:
- pacjent jest znieczulany ogólnie, podawany mu jest także środek zwiotczający mięśnie;
- na skroniach umieszczane są elektrody;
- krótki impuls prądu jest wysyłany do elektrod;
- impuls prądu wywołuje krótki epizod drgawek;
- choremu podaje się tlen;
- następuje powolny powrót świadomości;
- natychmiastowe następstwa to ból głowy, zaburzenia orientacji i niepamięć wsteczna;
- zwykle zabieg jest powtarzany 4-8 razy.

Karolina J