Tchawica

Tchawica jest narządem, który tworzy drogi oddechowe. Leży między krtanią, a oskrzelami głównymi. Tchawica ma kształt rury, bardzo elastycznej, o długości około 12 cm. W skład ściany narządu wchodzi 16 - 20 chrząstek tchawiczych w kształcie podkowy. Ich zadaniem jest wzmocnienie narządu oraz utrzymanie drożności podczas aktu oddychania.

W błonie śluzowej tchawicy znajdują się specjalne urzęsione komórki wytwarzające śluz. Funkcją ich jest wyłapywanie drobnych cząsteczek i mikroorganizmów zawieszonych w powietrzu. Rzęski przesuwają je w stronę gardła, aby śluz z drobinkami został odkrztuszony.

Bardzo groźnym dla płuc jest pył, który nie został zatrzymany w nosie, gardle, czy krtani. Dlatego błona wewnętrzna zawiera dwa rodzaje komórek. Są to komórki urzęsione i komórki śluzowe. Rzęski wykonują ruchy ku górze, aby drobinki oblepione śluzem mogły przedostać się do gardła w celu odkrztuszenia lub połknięcia.

Struktura tchawicy jest usztywniona przez 16 - 20 pierścieni chrzęstnych, czyli chrząstek tchawiczych, mających kształt litery C lub podkowy. Dzięki temu światło tchawicy jest stale otwarte i nie zapada się w czasie oddychania. Chrząstki zapewniają sztywność tchawicy. Między nimi leży tkanka łączna, która jest bardzo elastyczna. Pomiędzy końcami chrząstek jest przyczepiony mięsień, który jest bardzo elastyczny. Graniczy z przełykiem. Jego funkcją jest umożliwienie ruchów przełyku w trakcie połykania pokarmu.

Monika K