Szpotawość goleni

Szpotawość goleni (choroba Blounta) polega na szpotawym ustawieniu piszczeli spowodowanym zaburzeniami w obrębie przyśrodkowego kłykcia głowy kości piszczelowej. Przyczyny nie są całkowicie jasne. Jako przyczynę wymienia się jałową martwicę, zmiany degeneracyjne, zaburzenia rozwojowo-wzrostowe chrząstki nasadowej.

Szpotawość goleni występuje w dwóch postaciach:

Postać dziecięca - najczęściej obustronna między 1 a 3 rokiem życia. Charakteryzuje się łukowatym zgięciem i torsją goleni. Dochodzi do rozciągnięcia więzadła pobocznego strzałkowego i wyrównawczej stopy płasko-koślawej.

Postać młodzieńcza - najczęściej jednostronna między 6 a 13 rokiem życia. Zniekształcenie jest bardziej nasilone. Badanie kliniczne ujawnia obniżenie wysokości kłykcia przyśrodkowego piszczeli.

Leczenie szpotawości goleni polega na stosowaniu aparatów ortopedycznych obejmujących całe kończyny dolne. Powinny one być stosowane do chodzenia w celu pobudzenia chrząstki wzrostowej okolicy bliższej przynasady piszczeli do prawidłowego wzrostu.

Leczenie operacyjne powinno być podjęte wobec nieskuteczności stosowania aparatów ortopedycznych i przy przekroczeniu granicznej wartości kąta zgięcia między płaszczyzną przynasady a osią piszczeli.