Ślinianki

Ślinianki wytwarzają ślinę, która pomaga nawilżać pokarm, co wspomaga żucie i przełykanie. Ślina zawiera enzym, amylazę, który rozkłada ziarna skrobi i rozpoczyna proces trawienia, zanim jeszcze pokarm znajdzie się w żołądku. Ślina pozwala na utrzymanie wilgotności ust i dzięki zasadowemu odczynowi zapobiega powstaniu zbyt kwaśnego środowiska. Zdrowe wydzielanie śliny chroni przed próchnicą zębów.

Większość śliny prowadzi trzy pary gruczołów:
- ślinianki przyuszne (największe) - są umiejscowione z tyłu szczęki górnej, tuż pod i przed uszami. Ich kanaliki odprowadzające kończą się na wewnętrznej stronie policzków, blisko górnych zębów.
- śliniaki podżuchwowe - to te znajdujące się przy żuchwie poniżej ślinianek przyusznych. Ślina wypływa z nich kanalikami wychodzącymi pod językiem.
- ślinianki podjęzykowe (najmniejsze) - znajdują się na dnie ust, po dwóch stronach języka.

Każda ślinianka ma około 20 przewodów, które wychodzą pod językiem.
Występuje też wiele małych ślinianek, produkujących małą ilość śliny, w wyściółce ust, wargach i policzkach.

Niewielka ilość śliny jest produkowana ciągle aby zapewnić wilgotność i czystość jamy ustnej. Wydzielanie to wzrasta podczas jedzenia.

Śliniaki są konieczne nie tylko dla zdrowia jamy ustnej, zębów i dziąseł, ale odgrywają także istotną rolę w procesie trawienia, a więc w dostarczaniu energii całemu organizmowi.

Karolina J