Rozwój kiły

W rozwoju kiły wyróżnia się następujące okresy:

1) kiła pierwotna cechuje się szybkim namnażaniem zarazków, choć pierwotny objaw kiłowy pojawia się dopiero po około 3 tygodniach od zakażenia i ma postać płytkiego, niebolesnego owrzodzenia. Nie leczone owrzodzenie ustępuje samoistnie po około czterech tygodniach.

2) kiła wtórna to okres zaniedbanej kiły przypadający po około 9 tygodniach od zakażenia. Zmiany pojawiające się w tym okresie rozwoju choroby nie są bolesne, ani dokuczliwe dla chorego.
We wczesnej fazie rozwoju tego okresu choroba charakteryzuje się pojawieniem tzw. osutka - wysypki drobnych plamek czy grudek na skórze całego ciała chorego. Później (około 6 miesiąca choroby) pojawiają się bardzo zakaźne krostki i większe, sączące grudki. Obraz zmian jest wielopostaciowy, cechuje się plamistymi odbarwieniami skóry (zwłaszcza szyi) oraz ogniskowym wypadaniem włosów, anginą kiłową czy białymi plamami na błonach śluzowych.

3) kiła trzeciorzędowa to okres zaczynający się po około 3 latach od zakażenia i może trwać do końca życia. Zwykle w okresie tym choroba przebiega bezobjawowo, pod warunkiem że chorzy poddawani byli odpowiedniej terapii. Pojawiające się zmiany chorobowe są pojedyncze, ale głębokie i nie ustępują bez leczenia. Typowy dla tej fazy choroby jest guz zwany kilakiem lub kiła guzkowo-pełzakowata. Tej zmianie skórnej towarzyszy owrzodzenie z bliznowaceniem, co prowadzi do znacznego uszkodzenia tkanek i zniekształceń.

Monika K