Rozrusznik serca jest urządzeniem tymczasowym albo założonym na stałe; powoduje, że serce kurczy się regularnie. U zdrowego człowieka mięsień serca pobudzany jest do skurczu przez sygnały elektryczne, które powstają w układzie przewodzącym serca i przez jego odgałęzienie wędrują do przedsionków, a następnie komór serca. Bodźce elektryczne wywołują skoordynowany skurcz całego serce.
W pewnych przypadkach mechanizm ten zostaje zakłócony. Bywa, że w bloku serca pobudzenia elektryczne, które są wytwarzane w nadrzędnym ośrodku bodźcotwórczym, w tzw. węźle zatokowym znajdującym się na terenie przedsionków (jest to naturalny rozrusznik serca), zostają zablokowane na drodze do komór i te ostatnie kurczą się we własnym rytmie - wolniej niż normalnie.
U osób po zawale serca, układ przewodzący serca jest uszkodzony, co powoduje, że sygnały elektryczne rozchodzą się przypadkowo w mięśniu serca; dlatego różne obszary kurczą się w różnym czasie w sposób nieskoordynowany i nieefektywny.
Jeszcze w innym przypadku bodźce elektryczne powstają poza układem przewodzącym, co powoduje skurcze serca niezgodne z prawidłowym rytmem
Można wyróżnić rozrusznik wewnętrzny oraz zewnętrzny. Rozrusznik wewnętrzny jest stosowany w przypadku gdy badania wskazują, że ukłąd przewodzenia w sercu jest nieodwracalnie uszkodzony. Rozrusznik zewnętrzny używany jest natomiast do doraźnej regulacji zaburzonego rytmu serca w przypadku: zawału serca; przedawkowania leków; niewydolności serca; zatrzymania akcji serca.
Karolina J