Ropień okołomigdałkowy

Ropień okołomigdałkowy powstaje w okolicach migdałków i najprawdopodobniej jest powikłaniem zapalenia migdałków. Obecnie dzięki powszechnie dostępnym antybiotykom stosowanym przy zapaleniu migdałków, ropień okołomigdałkowy występuje dość rzadko. Częściej występuje u dorosłych aniżeli i dzieci.

Występujące objawy to bardzo ostry ból gardła; trudności w przełykaniu i ból uszu; wrażliwe węzły chłonne, podżuchwowe i szyjne; obrzęk twarzy; ból głowy; ślinienie się; gorączka oraz dreszcze.

Objawy występujące przy ropniu okołomigdałkowym są znacznie poważniejsze niż przy zwykłym zapaleniu migdałków. Gdy podejrzewany jest ropień okołomigdałkowy należy niezwłocznie udać się do lekarza. Migdałki i okolice są zaczerwienione i powiększone, a języczek (płat tkanki znajdujący się z tyłu gardła) jest zazwyczaj przesunięty przez ropień na jedną stronę gardła.

Może okazać się niezbędne przyjęcie do szpitala, aby podawać antybiotyki w postaci zastrzyków. Może być konieczny zabieg nakłucia i zdrenowania ropnia, który wykonuje laryngolog - najpierw znieczuli zakażone okolice środkiem miejscowo znieczulającym, potem przekłuje ropień skalpelem. Chory poczuje wtedy natychmiastową ulgę. Gdy leczenie dotyczy dzieci zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym.

Konieczne może być usunięcie migdałków u chorych z nawracającym zapaleniem migdałków.
Ropień okołomigdałkowy dobrze reaguje na wczesne leczenie, jednak zdarzają się powikłania. Występujące powikłania to zapalenie tkanki łącznej szyi i klatki piersiowej; zapalenie płuc; zapalenie osierdzia - zapalenie błony otaczającej serce; zapalenie płuc i opłucnej; niedrożność dróg oddechowych.

Karolina J