Występują trzy rodzaje dysleksji. Nie jest do końca wyjaśnione, czy stanowią one odrębne zaburzenia, czy są one różnymi przejawami tego samego schorzenia.
Wyróżniamy dysleksję:
Dysleksja wzrokowa - dyslektyk jest w stanie rozpoznać pojedyncze litery, ale nie może złożyć ich w cały wyraz.
Dysleksja fonologiczna - chory nie potrafi przyporządkować słowa pisanego do odpowiadającego mu dźwięku - jest to podstawowa czynność podczas czytania, gdy po cichu wypowiada się czytane słowo i rozumie przez wewnętrzne słyszenie.
Dysleksja semantyczna - osoba nie umie rozpoznać znaczenia napisanego symbolu; chory może zrozumieć przybliżone znaczenie symbolu, jednak niemożliwe jest dokładne zrozumienie - tak więc słowo: pies, może być odczytane jako: kot.
W każdym z rodzajów dysleksji może być zaburzona funkcja różnych obszarów mózgu. Dysleksja wzrokowa jest związana z zaburzeniami funkcjonalnymi wieloneuronalnej drogi nerwowej przenoszącej informację czuciową do części mózgu odpowiadającej za kierowanie uwagi. Dysleksja fonologiczna jest najprawdopodobniej związana z tym samym rodzajem zaburzeń, ale istnieje też możliwość, że osoby dotknięte tym typem schorzenia potrafią przekształcać wizualną część informacji, lecz nie są w stanie przekazać tej informacji z części mózgu, która „rozumie” do tej, która przekształca ją w mowę.
Dysleksja semantyczna może objawiać się tym, iż obszar mózgu który analizuje znaczenie wyrazu pracuje prawidłowo, jednak nie jest on w stanie przekazać tych informacji obszarowi, który te informacje wyraża.
Karolina J