Rdzeń przedłużony

Rdzeń przedłużony łączy części mózgu z rdzeniem kręgowym. Przez jego środek przechodzi kanał, a sklepienie komory czwartej (od góry) pokrywa cienka i unaczyniona błona wytwarzająca płyn mózgowo-rdzeniowy. Ściany tej części mózgu tworzy substancja biała, a w partiach środkowych i grzbietowych można znaleźć nieliczne skupiania neuronów - substancję szarą tworzącą ośrodki nerwowe. Rozszerzenia rdzenia kręgowego to piramidy, poniżej których znajduje się tzw. skrzyżowanie piramid (przewodzące impulsy podczas wykonywania cuchów złożonych). Uszkodzenie tych tworów wywołuje reakcje patologiczne, np. nadmierne wyprostowanie palucha podczas zginania pozostałych palców stopy (odruch Babińskiego).

Rdzeń przedłużony jest ośrodkiem: ssania, żucia, ślinienia, połykania, wymiotów, wydzielania soków, napięcia mięśni gładkich, kaszlu, kichania, wzdychania, ziewania, czkawki, wydawania dźwięku, pobudzania i hamowania czynności serca, zwężania i rozszerzania naczyń krwionośnych.

Monika K