Przebieg terapii zajęciowej

Aby poznać, co uczestnik terapii zajęciowej chce osiągnąć, terapeuta zajęciowy rozpoczyna pracę od dokładnej oceny jego potrzeb i stylu życia. Próbuje ustalić, dlaczego ta osoba nie radzi sobie z pewnymi zadaniami w życiu. Następnie stara się dopasować środowisko, w jakim mieszka i pracuje pacjent, tak aby jak najlepiej odpowiadało jego potrzebom. Uczy radzenia sobie z napotykanymi na co dzień trudnościami oraz zaleca działania terapeutyczne poprawiające koordynację, koncentrację i siłę. Na przykład osobie po udarze mózgu można zlecić uczestniczenie w zajęciach stolarskich, które pomogą w odzyskaniu siły mięśni i kontroli nad nimi.

Terapia zajęciowa zawsze dopasowane jest do konkretnego człowieka, dlatego często terapeuta zajęciowy spędza wiele czasu w domu lub w pracy osoby, którą się zajmuje. Bardzo proste zmiany, takie jak przestawienie mebli i sprzętów lub zmiana ich wysokości, mogą znacznie poprawić niezależność chorego.

Kiedy umiejętność funkcjonowania leczonej osoby polepsza się, terapeuta zajęciowy skupia się na innych czynnościach, np. organizacja przygotowywania posiłków, czasu wolnego i życia towarzyskiego, a także możliwościach zatrudnienia. Terapeuta zawsze projektuje plan leczenia specjalnie dobrany dla osoby chorej, oparty na jej stylu życia i możliwościach.
Terapeuci zajęciowi łączą opiekę medyczną z socjalną, pracują w różnych miejscach.

Mogą to być:
- dom pacjenta;
- przychodnie, ośrodki zdrowia i opieki dziennej;
- placówki opieki społecznej;
- szpitale;
- domy pomocy społecznej i spokojnej starości;
- organizacje komercyjne;
- organizacje charytatywne i pozarządowe;
- służba więzienna;

Karolina J