Proces słyszenia

Małżowina uszna skopia fale dźwiękowe i kieruje je do zewnętrznego przewodu słuchowego. Drgania powietrza wprawiają w ruch błonę bębenkową, na której wspiera się młoteczek. Drgania młoteczka przenoszone są dalej, przez kowadełko i strzemiączko aż na okienko owalne. Drgania tego okienka są przenoszone na płyn wypełniający kanały ślimaka (perylimfę) w schodkach przedsionka (część górna ślimaka). Przy przenoszeniu fali z perylimfę w schodkach przedsionka na perylimfę w schodkach bębenka (w części dolnej ślimaka) zostaje zmieniona częstotliwość dźwięków. To powoduje pobudzenie komórek włosowatych (receptorów słuchu). Zmiana położenia blaszki podstawnej kanału ślimaka powoduje tarcie rzęsek o błonę pokrywającą (leżącą nad nimi) i w konsekwencji depolaryzację lub hiperpolaryzację komórek włosowatych. Wtedy zostaje uwolniony neurotransmiter do synapsy i I-rzędowy neuron czuciowy (komórka dwubiegunowa) zostaje pobudzony. Sygnał zostaje przekazany przez cztery neurony czuciowe aż do kory słuchowej w płacie skroniowym mózgu.

Monika K