Poród polega na wypchnięciu płody z wnętrza macicy wraz z łożyskiem i pępowiną. Na samym początku pojawiają się bóle brzucha i okolicy lędźwiowej, które nasilają się i stają się coraz częstsze.
Następuje odejście wód pod wpływem pęknięcia błon płodowych. Zwiastują one bliski poród. Innym objawem zbliżającego się porodu są skurcze macicy. Są one coraz silniejsze i częstsze. Ich celem jest wypchnięcie płodu po rozszerzeniu szyjki macicy i pochwy. Kobieta każdy skurcz macicy powinna wspomagać parciem, a pomiędzy nimi głęboko oddychać.
Kiedy wysunie się cała główka niemowlęcia, rodząca nie powinna już przeć, lecz skupić się na szybkim i płytkim oddychaniu, gdyż same ruchy przepony pomogą w całkowitym wysunięciu się płodu.
Nie należy wyciągać na siłę płodu, ani wymuszać akcji porodowej. Po całkowitym wysunięciu się noworodka należy odczekać na odejście błon płodowych. W między czasie lekarz przecina pępowinę. Ważne, aby noworodek możliwie jak najwcześniej zetknął się z piersią matki. Jeżeli nie ma lekarza, pępowinę należy przeciąć w odległości około 10 cm od pępka.
Karolina J