Porażenie (paralysis, plegia) to całkowita niemożność wykonania ruchu i niezdolność mięśnia do normalnego skurczu. Porażenie pojawia się u chorego, kiedy zablokowane zostaje przenoszenie impulsów powodujących skurcz mięśni z mózgu wzdłuż rdzenia i nerwów.
Porażenie wiotkie to utrata napięcia mięśnia,jest on miękki, jest to spowodowane brakiem stymulacji mięśnia pochodzącej z zakończeń nerwowych (np: w uszkodzeniach rdzenia). Jeśli uszkodzenie występuje np. w korze mózgu, co bywa następstwem wylewu lub porażeniu mózgowym, mięsień jest zawsze napięty, powodując sztywność kończyn - jest to porażenie spastyczne. Jeśli funkcja ruchoma mięśni zanikła tylko częściowo, stan znany jest jako niedowład.
Porażenie może być trwałe lub częściowe. Czasami towarzyszy temu utrata czucia. Przyczyną porażenia może być uszkodzenie mózgu, neuronów w rdzeniu kręgowym lub nerwów obwodowych, łączących mózg i rdzeń kręgowy z resztą ciała.
Leczenie porażenia jest uzależnione od jego przyczyny. Fizykoterapia oraz terapia zajęciowa pomagają odzyskać utraconą funkcję i poprawiają pozostałe czynności. W przypadku porażenia stosowane jest także psychoterapia.
Karolina J