Plecy wklęsłe

Plecy wklęsłe są wadą zlokalizowaną w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Jest to najzwyklejsze pogłębienie fizjologicznej lordozy lędźwiowej, w jej zasięgu i kształcie. Osoba dotknięta tą wada ma zazwyczaj wypięty brzuch i uwypuklone pośladki.

W prawidłowych warunkach odcinek lędźwiowy jest, naturalnie wygięty ku przodowi, jest to lordoza lędźwiowa. Jej budowa jest uzależniona od kilku czynników takich jak: predyspozycje dziedziczne (np. budowa kości krzyżowej i miednicy), wiek, temperament, kształt i ruchomość sąsiedniej krzywizny piersiowej, ustawienie miednicy.

Lordoza lędźwiowa jest charakterystyczna tylko dla człowieka, powstała ona w wyniku pionizacji, oraz koniecznością zrównoważenia nad postawą poszczególnych części tułowia. Dolny odcinek kręgosłupa, jest mało odporny na przeciążenia, stanowi on statyczną podstawę dla znajdujących się wyżej części ciała. Odcinek lędźwiowy jest wzmocniony jedynie przez mięśnie brzucha, które jednocześnie stanowią osłonę zawartości jamy brzusznej, prostownikiem grzbietu i mięśniami lędźwiowymi.

Plecom wklęsłym mogą towarzyszyć: bóle krzyża, opuszczona trzewia a co za tym idzie to zaburzenia krążenia w jamie brzusznej, zaburzenia w trawieniu, nawykowe zaparcia stolca, kłucia w boku w okolicy śledziony, zaburzenia menstruacyjne, okresowe napady ze strony żołądka i jelit, zaburzenia pracy nerek oraz białkomocz. Plecy wklęsłe występują u około 25% dzieci.

Ze względu na lokalizację pleców wklęsłych możemy wyróżnić: hiperlordozę lędźwiową, lordozę lędźwiową bez zwiększenia przodopochylenia miednicy, lordozę niską krótką, lordozę wysoką długą i hiperlordozę z niewydolnością mięśni grzbietu i brzucha.