Plecy płaskie jest to wada w której charakterystyczną cechą jest spłaszczenie naturalnych krzywizn kręgosłupa, towarzyszy temu również zmniejszenie przodopochylenia miednicy. U dzieci w wieku przedszkolnym to zjawisko można jeszcze uważać za prawidłowe, ale w wieku starszym wymaga już korekcji.
U osoby dotkniętej tą wadą pleców płaskich można zaobserwować spłaszczenie klatki piersiowej a także opuszczenie i wysunięcie w przód barków. Jest to wada coraz częściej spotykana, niektórzy uważają, że mają na nią wpływa zmiany ewolucyjne. Jednak podstawową przyczyną powstawania pleców płaskich jest siedzący tryb życia.
Spłaszczenie krzywizn kręgosłupa powoduje zmniejszenie funkcji amortyzującej kręgosłupa, jego elementy ulegają nadmiernemu przeciążeniu a tym samym szybszemu zużyciu, co może zapoczątkować zmiany zwyrodnieniowe. W przypadku osłabionych mięśni tułowia, zwiększa się ryzyko wystąpienia bocznych skrzywień kręgosłupa. Rozciągać należy mięśnie powierzchowne grzbietu takie jak: czworoboczny, równoległoboczny i najszerszy, mięśnie głębokie grzbietu a szczególnie prostownik grzbietu odcinka piersiowego, mięśnie karku oraz pośladkowe, kulszowo-goleniowe i brzucha.
W plecach płaskich należy wzmacniać mięśnie klatki piersiowej takie jak: piersiowy wielki i mały, zębate przednie oraz mięśnie biodrowo-lędźwiowe, proste uda, prostownik grzbietu odcinka lędźwiowego i czworoboczne lędźwi. Istotne w tej wadzie również ćwiczenia oddechowe zostały przedstawione, podczas omawiania pleców okrągłych.