Osteoporoza

Osteoporoza, czyli zrzeszotowienie kości, polega na przewadze procesów utraty kości nad procesami regeneracyjnymi. Dochodzi wtedy do zmniejszenia masy kostnej. Charakterystyczną cechą osteoporozy jest demineralizacja, która powoduje, że kości są słabe (nadmiernie porowate, kruche) i łatwo się łamią. Podatność na złamania dotyczy fragmentów o strukturze gąbczastej szkieletu, zwłaszcza w szyjce kości udowej i innych długich kości, kręgach kręgosłupa czy kości ręki i stopy.

Wytrzymałość mechaniczna kości jest zależna od jej masy i architektury, a zatem w przypadku zmniejszenia gęstości tkanki kostnej poniżej tzw. progu łamliwości nawet niewielki upadek może stać się przyczyną złamania. Jedną z najczęściej występujących chorób metabolicznych kości jest osteoporoza, która klinicznie objawia się złamaniami kręgów lub kości długich, a definiuje się ją jako uogólniona choroba układu szkieletowego, charakteryzująca się małą masą kości i zaburzeniami architektury tkanki kostnej.

Kościec pacjentów chorych na osteoporozę zawiera mniej zmineralizowanej tkanki kostnej, niż równowiekowa populacja tej samej płci. Niektórzy autorzy dokonują podziału na osteoporozę miejscową lub uogólnioną, niestety w świetle podanej wyżej definicji ten podział jest błędny.