Pawłow badał odruchy związane z reakcjami konsumpcyjnymi. Były to reakcje zależne od receptorów i efektorów wegetatywnych. Jego odkrycie polegało na dostrzeżeniu zależności wynikających z działania bodźca kluczowego i obojętnego. Wielokrotne powtarzanie operacji prowadziło do przekształcenia bodźca obojętnego we wtórny bodziec kluczowy. Wówczas samo zapalenie lampy albo dźwięk (a nie pokarm) wywoływały u psa ślinotok.
Schemat tworzenia odruchu klasycznego (na podstawie zachowania psa) można przedstawić następująco: bodziec obojętny (np. lampka) → wzmocnienie (pokarm) → reakcja.
Monika K