Najczęstsze objawy chłoniaków świadczące o zaawansowaniu procesu nowotworowego to: nadmierne zmęczenie, osłabienie, spadek wagi ciała, utrzymujące się stany podgorączkowe, świąd skóry, silne nocne poty, a także obrzęk kończyn dolnych, nieprawidłowe miesiączkowanie, powiększenie lub zgrubienie jądra, zaburzenia w oddawaniu moczu i stolca, zmiany na skórze i guzki podskórne. Objawy te nie należą do zbyt charakterystycznych. Należy jednak pamiętać, że ludzi organizm, ze sprawnie działającym układem odpornościowym, powinien sobie poradzić z większością z nich. Oznaką, że coś jest naprawdę nie w porządku, jest sytuacja, gdy objawy utrzymują się przez dłuższy okres. Wtedy konieczna jest wizyta u lekarza.
W zależności od zróżnicowania histopatologicznego i klinicznego, choroba daje następujące objawy:
powiększenie węzłów chłonnych (na szyi, pod pachami lub w pachwinach, zazwyczaj nie dające objawów bolesności)- objaw charakterystyczny w przypadku chłoniaków w obszarze węzłowym, powiększenie śledziony lub wątroby, możliwa żółtaczka, bóle i dyskomfort w jamie brzusznej z objawami niedrożności pokarmowej i zespołem złego wchłaniania- zwłaszcza w przebiegu chłoniaków w przewodzie pokarmowym (w gardle, żołądku, rzadziej w jelicie cienkim, jelicie grubym), wysięk w jamie opłucnej i zajęcie płuc - chłoniak wysiękowy, nacieki chłoniakowe w skórze- dotyczy szczególnie przebiegu chłoniaków T-komórkowych, nacieczenia opon mózgowo-rdzeniowych, szpiku, tarczycy, ślinianki, serca, nerek, narządów rozrodczych i inne.
Ostateczna diagnoza chłoniaków opiera się na badaniu histologicznym fragmentu określonego narządu lub całego węzła chłonnego.
Monika K