
Niedoczynność przysadki u dzieci charakteryzuje się różnie nasilonym, uogólnionym niedoborem hormonów przysadki i niskim wzrostem. Objawy te są spowodowane niższą produkcją hormonu wzrostu lub brakiem odpowiedzi organizmu na ten hormon. Dzieci mają naturalną proporcję ciała, jednak nie rosną. Należy także wykluczyć inne przyczyny niskorosłości m.in.genetyczne, przewlekłe zaburzenia wchłaniania (celiakia). leczenie ogólne glikokortykosteroidami.
Niedoczynność przysadki u dzieci może być efektem nowotworu przysadki lub radioterapii (leczenia nowotworu dziecięcego), rzadko bywa ona dziedziczna. Zaburzenie może być najpierw zauważone kiedy niemowlę lub małe dziecko nie rośnie prawidłowo. Krzywa wzrostu dziecka, nakreślona na wykresie wzrostu i wagi przez pielęgniarkę społeczną lub pielęgniarkę środowiskową, jest wtedy płaska lub poniżej normalnej.
Niskorosłość przysadkowa może być powiązana z niedoborem innych hormonów przysadki. Bardziej wolne tempo wzrostu aniżeli sam niski wzrost świadomości o niedoborze hormonu wzrostu. Dzieci z niedoborem tego hormonu, które mają wysokich rodziców, mogą na początku być wysokie jak na swój wiek, ale później wolno rosną i ostatecznie osiągają niski wzrost.
Można wykonać badania które pozwolą stwierdzić czy dziecko ma tę dolegliwość, są to prześwietlenie, pomiar poziomu hormonu wzrostu i innych hormonów we krwi oraz tomografii komputerowej i rezonansu magnetycznego głowy. Ważne jest aby wcześnie wykryć niedoczynność przysadki, by rozpocząć jak najszybciej terapię hormonem wzrostu.
U niektórych dzieci mogą wystąpić defekty twarzy i czaszki. U 4% dzieci z rozszczepem wargi lub podniebienia zauważa się obniżony poziom hormonu wzrostu. Inne objawy występujące w przypadku niedoczynności przysadki u dzieci to:
- niedobór wzrostu;
- obniżony rozwój płciowy albo jego brak w okresie pokwitania;
- bóle głowy;
- nadmierne pragnienie i produkcja wi9ększej niż zwykle ilości moczu.
Karolina J

