Międzymózgowie pochodzi z przedniego pęcherzyka mózgu. Kora trzecia mózgu (w której sklepieniu obecne są sploty naczyniowe produkujące płyn mózgowo rdzeniowy) kontaktuje się z komorami bocznymi kresomózgowia, a jej światło przechodzi w wodociąg mózgu. Międzymózgowie można podzielić na: nadwzgórze, wzgórze i podwzgórze.
Wzgórze to skupisko istoty szarej. Tworzy grube ściany trzeciej komory mózgu i jest położone grzbietowo. Wzgórze to ośrodek wymieniania informacji między rdzeniem kręgowym a mózgiem. To tutaj dochodzą wszystkie drogi nerwowe (z wyjątkiem węchowych, wzrokowych i słuchowych). Powstaje tu wiele stanów emocjonalnych i doznań ogólnych wraz z odruchami i instynktami. Uszkodzenie wzgórza powoduje bóle, niezborne ruchy, zmianę zabarwienia stanów emocjonalnych oraz upośledzenie widzenia.
Podwzgórze to część mózgu położona brzusznie. Znajdują się tu ośrodki wpływające na działanie autonomicznego układu nerwowego, głodu i sytości, pragnienia, termoregulacji, rozrodczy, agresji i ucieczki, regulujące gospodarkę wodno-elektrolitową, regulacją ciśnienia krwi oraz wpływające na stany snu i czuwania. Jądra podwzgórza produkują również hormony: wazopresynę i oksytocynę.
Monika K