Pokrzywka alergiczna najczęściej ustępuje sama w ciągu 1 do 7 dni. W połowie przypadków choroby może dojść do tzw. pokrzywki przewlekłej. Samoistne remisje zdarzają się wtedy przez okres około dwóch lat od pierwszego epizodu.
W leczeniu pokrzywki alergicznej stosuje się głównie odczulanie swoiste lub nieswoiste. W celu zmniejszenia objawów najczęściej stosuje się leki przeciwhistaminowe. W razie bardzo silnej reakcji chorego, z objawami ogólnoustrojowymi podaje się glikokortykosteroidy - prednizon lub metyloprednizon (szczególnie w leczeniu pokrzywki w chorobie posurowiczej). W pokrzywce przewlekłej stosuje się leki przeciwhistaminowe i lekko uspokajające oraz trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, ponieważ unikanie stresu często zmniejsza ciężkość i liczbę ataków. Jednak trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne ze względu na skutki uboczne (nadmierna senność, wysychanie błon śluzowych) mają ograniczone zastosowanie w leczeniu pokrzywki. Dodatkowo zaleca się unikanie czynników nieswoiście nasilających tj.: niektóre leki (opoidy), alkohol.
Leki stosowane w przypadku opornej postaci pokrzywki to m.in.: beta-mimetyk, cyklosporyna, nifedypina, lek przeciwleukotrienowy.
Monika K