Pierwszym krokiem onkologa jest ocena stopnia złośliwości chłoniaka Hodgkina. Ocenia się też stadium rozwoju nowotworu, czyli w jakim stopniu rozprzestrzenił się już on w organizmie. Np. w stadium I nowotwór zaatakował tylko jedną grupę węzłów chłonnych, a w stadium IV choroba zajęła wiele odległych od siebie narządów, takich jak wątroba, płuca czy kości. Występuje także podział na grupy A i B uzależnionych od wystąpienia objawów ogólnych, takich jak gorączka, poty i chudnięcia, i również podtypy histologiczne od I-IV.
Stopień złośliwości guza i stadium choroby mają decydujące znaczenie w dokładnym doborze leczenia. W leczeniu stosuje się radio- i chemioterapię (w połączeniu ze steroidami). Czasami stosuje się obie te metody razem. W ciężkich przypadkach podaje się choremu duże dawki cystostatyków, co wiąże się jednak z niebezpieczeństwem uszkodzenia szpiku kostnego, dlatego stosuje się jednocześnie przeszczepianie komórek macierzystych pnia. Komórki te uzyskuje się z krwi chorego i podaje się je po kursie chemioterapii. Można także przeszczepić szpik allogeniczny , czyli od innej osoby z takim samym układem HLA, lub autologiczny (własny szpik chorego uzyskany w okresie remisji).
Terapiami alternatywnymi mogą być: joga, masaże i aromaterapia, które mogą pomóc w zwalczaniu zaburzeń snu, lęku i depresji, które często występują podczas leczenia nowotworu.
Monika K