Kręgami przejściowymi nazywane są graniczne kręgi odcinków szyjnego, piersiowego, lędźwiowego lub krzyżowego, które upodabniają się do położonych niżej lub wyżej kręgów sąsiedniego odcinka.
Przykładowo:
- XII kręg piersiowy przy braku dwunastej pary żeber upodabnia się do kręgów lędźwiowych - lumbalizacja TH 12,
- I kręg lędźwiowy połączony z trzynastą parą żeber upodabnia się do kręgów piersiowych - torakalizacja lub dorsalizacja L1,
- V kręg lędźwiowy połączony z kością krzyżową - sakralizacja L5 (zwiększona ruchomość odcinka lędźwiowego);
- I kręg krzyżowy upodobnił się do kręgów lędźwiowych i nie jest zrośnięty z kością krzyżową - lumbalizacja S1 (zmniejszona ruchomość odcinka lędźwiowego).
Kręgi przejściowe występują najczęściej w okolicy połączenia odcinka lędźwiowego i krzyżowego kręgosłupa. Wada najrzadziej występuje w odcinku szyjnym, w którym szczególną postać kliniczną stanowią żebra szyjne (kręgu C7).
Kręgi przejściowe powodują zmianę liczby kręgów poszczególnych odcinków kręgosłupa, jednak suma kręgów szyjnych, piersiowych, lędźwiowych i krzyżowych jest zawsze taka sama. Kręgi przejściowe nie powodują z reguły żadnych objawów klinicznych i wykrywa się je RTG lub USG.