Klatka piersiowa lejkowata zwana jest również klatką piersiową szewską. Powstawaniu tej deformacji sprzyja krzywica. W niektórych przypadkach przyczyną jest nadmierny wzrost niektórych żeber, zaburzenia rozwoju przepona także ściągające blizny po procesach zapalnych klatki piersiowej.
Klatka piersiowa lejkowata nie jest uwarunkowana genetycznie. Klatka piersiowa lejkowata jest najczęściej wrodzona, cechą charakterystyczną jest zdeformowanie klatki piersiowej, spowodowane łukowatym ustawieniem mostka, wraz z przyległymi żebrami w kierunku kręgosłupa. Zapadnięcie to może być symetryczne, albo przesunięte w lewą lub prawą stronę, symetryczne ustawienie jest najczęściej płaskie i rozległe. Żebra III-IX ulegają kątowemu załamaniu, tworząc dwa garby. Zaniedbane zniekształcenie może nawet stykać się z kręgosłupem.
Zmianom w klatce piersiowej towarzyszą: wysunięcie głowy do przodu, opadnięcie i wysunięcie barków do przodu, odstawanie łopatek i wypukły brzuch. Na podstawie dwóch zdjęć RTG, lekarz może ocenić szerokość, wysokość i głębokość klatki piersiowej. U noworodków i niemowląt dotkniętych tą wadą, podczas oddychania może dochodzić do wciągania mostka w kierunku kręgosłupa. Takie ruchy mogą prowadzić do zaburzeń w oddychaniu, a tym samym do niedotlenienia organizmu. Pojemność życiowa płuc ulega zmniejszeniu, powstają zaburzenia krążeniowo-oddechowe.
Patologiczne ustawienie żeber i mostka, powoduje ucisk na serce i może powodować jego przesunięcie w lewo. W tym przypadku serce nie ma dostatecznie dużo miejsca aby wykonać pełny rozkurcz, co skutkuje dusznościami, uciskiem i kłuciem w klatce piersiowej za mostkiem a także niemiarowością pracy serca. Dzieci z tą wadą słabiej się rozwijają, są niższe, lżejsze, mają mniejsze obwody klatki piersiowej i jej mniejszą ruchomość.