Klasyfikacja TNM raka płuca
Klasyfikacja TNM raka płuca:
Cecha T - wielkość guza
Tx – guz, którego obecność jest udowodniona na podstawie komórek nowotworowych obecnych w wydzielinie oskrzelowej; obecność guza nie zostaje udowodniona w bronchoskopii lub badaniach radiologicznych klatki piersiowej.
T0 – guz pierwotny nie występuje oraz nie występują cechy jego obecności.
T1 – guz, który ma średnice poniżej 3cm; jest otoczony tkanka płucną lub opłucną płucną; nie wykazuje naciekania oskrzela głównego.
T2 – guz stępujący, który ma przynajmniej jedną z następujących cech: średnica większa niż 3 cm, naciekanie opłucnej, towarzysząca niedodma, zajęcie oskrzela głównego w odległości nie mniejszej niż 2 cm od ostrogi głównej, zapalenie płuc dochodzące do wnęki (niezajmujące całego płuca).
T3 – guz o każdej wielkości, który nacieka następujące struktury anatomiczne: opłucną osierdziową, osierdzie, opłucną śródpiersiową, nerw przeponowy, przeponę, ścianę klatki piersiowej; guzowi może towarzyszyć niedodma lub zapalenie całego płuca.
T4 - guz o każdej wielkości, który nacieka jedną ze struktur takich jak: serce, śródpiersie, przełyk, tchawicę, ostrogę główną, nerw krtaniowy wsteczny, trzony kręgów; guzowi może towarzyszyć wysięk opłucnowy lub osierdziowy oraz oddzielne guzki satelitarne występujące w obrębie tego samego płata.
Cecha N - węzły chłonne
Nx - brak możliwości przerzutów w regionalnych węzłach chłonnych
N0 - brak przerzutów w regionalnych węzłach chłonnych.
N1 – przerzuty są obecne w węzłach okołooskrzelowych (płatowych, międzypłatowych , segmentarnych) lub wnękowych znajdujących się po stronie guza.
N2 – przerzuty są obecne w węzłach chłonnych poniżej rozwidlenia tchawicy lub w węzłach chłonnych śródpiersia po stronie guza (górne okołotchawicze, przedtchawicze, aortalne, górne śródpiersiowe, pozatchawicze, dolne okołotchawicze, około aortalne, około przełykowe, podaortalne, okolicy więzadła płucnego).
N3 – przerzuty są obecne w węzłach chłonnych śródpiersia, w węzłach chłonnych pod mięśniem pochyłym przednim szyi, w węzłach chłonnych nadobojczykowych po stronie guza lub po stronie przeciwnej.
Cecha M - przerzuty odległe
Mx – nie ma możliwości oceny obecności przerzutów odległych.
M0 – nie ma przerzutów odległych.
M1 – obecne są przerzuty odległe (w tym można zobaczyć również inne ogniska nowotworu w innym płacie po stronie przeciwnej lub po tej samej stronie).
Zgodnie z zasadami klasyfikacji TNM i czasem klasyfikacji w odniesieniu do procesu diagnostyczni-leczniczego wyróżnia się następujące oznaczenia:
cTNM - klasyfikacja kliniczna (na podstawie badań, przed podjęciem leczenia).
sTNM - klasyfikacja śródoperacyjna (na podstawie badań i oceny w trakcie zabiegu operacyjnego).
pTNM - klasyfikacja pooperacyjna (na podstawie badań przed leczeniem operacyjnym, oceny śródoperacyjnej i badania histopatologicznego).
rTNM - klasyfikacja ponownego leczenia - ocena rozwoju choroby w różnych etapach przebiegu w trakcie leczenia za pomocą różnych metod terapeutycznych.
Rak drobnokomórkowy płuc ma dużą dynamikę rozwoju choroby. Z tego względu może być ograniczona przydatność klasyfikacji TNM w planowaniu leczenia. Aby ujednolicić poszczególne stopnie zaawansowania w odniesieniu do możliwości terapeutycznych zostały wprowadzone nowe pojęcia. Są to: choroba ograniczona (limited disease - LD) oraz choroba uogólniona (extensive disease - ED).
Choroba ograniczona - LD są to zmiany, które nie przekraczają połowy klatki piersiowej. Mają wysięk opłucnej tylko po jednej stronie. Węzły chłonne wnęki oraz nadobojczykowe leżące po tej samej stronie są zajęte. Choroba ograniczona występuje u 30 proc. chorych.
Choroba uogólniona - ED są to zmiany, które nie mieszczą się w definicji choroby ograniczonej. Choroba uogólniona występuje u około 70 proc. chorych.
Monika K
Rak drobnokomórkowy oskrzela CD 56+++.Chromogranina A +/- ~Dosia
Mam pytanie nl gr10r ~Saba