Kąpiele siarkowodorowe

Kąpiele siarkowodorowe przygotowuje się poprzez zmieszanie w wannie napełnionej wodą (ok. 150 litrów) 150 ml 20% roztworu siarczku potasu z 50 ml 36% technicznego kwasu solnego. Reakcja powstająca z połączenia tych dwóch składników, powoduje wytworzenie w wodzie siarkowodoru, w ilości działającej leczniczo.

W czasie kąpieli, w powietrzu znajduje się zwiększone stężenie siarkowodoru, dlatego zabiegi są wykonywane w osobnym dobrze wentylowanym pomieszczeniu. Wanna w której jest odbywa się kąpiel powinna być wykonana z tworzywa sztucznego, ponieważ siarkowodór bardzo łatwo wchodzi w reakcję z wszelkiego rodzaju metalami, tworząc siarczki.

Podstawowym działaniem kąpieli siarkowodorowej jest uzupełnienie niedoboru siarki w organizmie. Niedobór siarki może występować w takich chorobach jak: gościec stawowy czy choroby skóry przebiegające z nadmiernym złuszczaniem się naskórka. Ponadto podczas kąpieli naskórek ulega rozmiękczeniu, a naczynia skóry rozszerzają się, co ułatwia wchłanianie się produktów zapalnych. Wybór kąpieli częściowej czy całościowej jest zależny od wskazań i ogólnego stanu chorego. Łącznie seria zabiegów, powinna wynosić 15 kąpieli.

Wskazaniami do kąpieli siarkowodorowych są między innymi zapalenia stawów, zapalenia nerwów pochodzenia toksycznego, stany po zatruciach metalami ciężkimi, nerwobóle, choroby narządu rodnego, łuszczyca oraz pokrzywka.