Przyczyną zmian martwiczych jest pozbawienie tkanek dopływu krwi. W przypadku jałowej martwicy kości do zaburzeń w ukrwieniu może dojść u rosnących dzieci i młodzieży w związku z brakiem połączeń między krążeniem nasadowym i przynasadowym, co predysponuje do powstania zmian martwiczych.
Przyczynami niedokrwienia mogą być: następstwa przeciążenia chrząstki, mechaniczne zaciśnięcie naczyń, zatory, wady rozwojowe, urazy, mikrourazy, zmiany hormonalne.
Objawami początkowymi jałowej martwicy kości są dyskretne bóle i oszczędzanie uszkodzonej okolicy. Wyraźne dolegliwości, przykurcze oraz zmiany radiologiczne występują dopiero w pełni rozwoju procesu chorobowego. Martwicza część tkanki kostnej po powrocie ukrwienia stopniowo ulega wessaniu, a następnie regeneracji. Tworząca się nowa tkanka kostna jest wrażliwa na ucisk i odkształcenie. Przy niewłaściwym leczeniu nasada może ulec trwałemu zniekształceniu i stać się przyczyną kalectwa.