Helioterapia

Helioterapia jest nazywana terapią słoneczną, dlatego, że do jej celów wykorzystywane jest promieniowanie słoneczne. Energia promieniowania słonecznego jest od niepamiętnych czasów wykorzystywana przez człowieka w celach leczniczych. Promieniowanie to pobudza czynność krwiotwórczą organizmu, wzmaga przemianę materii, zwiększa odporność na zakażenia a także działa odczulająco oraz przeciwcukrzycowo.

Zbyt długie intensywne naświetlanie promieniami słonecznymi może być dla nas szkodliwe, odznacza się to ogólnym rozbiciem oraz bólami głowy.

Helioterapia zazwyczaj przebiega w sposób niezorganizowany, na plażach nadmorskich, nad brzegiem jeziora. W sposób zorganizowany tego typu terapie przeprowadza się w solariach urządzanych zazwyczaj w uzdrowiskach. Korzystając z terapii należy spokojnie leżeć na leżakach, zamontowane na tarasach parawany umożliwiają w późniejszym czasie korzystanie z kąpieli powietrznych. U młodych ludzi czas oddziaływania promieni słonecznych należy stopniowo zwiększać zaczynając od 15-20 min, po dwóch tygodniach regularnej terapii osiąga się czas nawet do 2 godzin. U osób starszych czas ten się różni i jest uwarunkowany stanem ogólnym.

Przy stosowaniu kąpieli słonecznych u dzieci należy zachować szczególną ostrożność, ponieważ skóra dziecka jest bardziej wrażliwa na promieniowanie nadfioletowe. Pamiętajmy aby osłaniać główkę dziecka oraz jego oczy przed promieniami słonecznymi.

Helioterapię wykorzystuje się do leczeni gruźlicy kostno-stawowej, gruźlicy dróg moczowych, gruźlicy węzłów chłonnych, przewlekłych stanów zapalnych stawów, przewlekłych nieżytów górnych dróg oddechowych, łuszczycy, trądziku pospolitego oraz zaburzeń wzrostu kości u dzieci.

Przeciwwskazaniami kąpieli słonecznych są: gruźlica płuc, niewydolność krążenia, stany nowotworowe, skłonność do krwawień z narządów wewnętrznych, nadczynność tarczycy oraz zaawansowana miażdżyca.