Dystymia
Przyczyny dystymii zwykle są złożone. Może być to obciążenie genetyczne. Choroba może tez wystąpić jako reakcja na ciężką chorobę, silny stres, traumatyczne przeżycie, może być związana z alkoholizmem lub nadużywaniem innych środków uzależniających, a także obecnością chorób somatycznych. Ryzyko zachorowania jest wyższe u kobiet.
Objawy dystymii
Objawy dystymii są jak w przypadku depresji (obniżenie nastroju, chory nie odczuwa radości i przyjemności; lęk i niepokój; w postawie chorego widać cierpienie; chorego przepełnia uczucie beznadziejności, natrętnie myśli o śmierci i samobójstwie; zanik lub znaczące ograniczenie aktywności ruchowej; bezsenność lub senność nadmierna; jadłowstręt lub nadmierny apetyt; osłabienie libido), ale o znacznie mniejszym nasileniu. Objawy utrzymują się latami. Chory jest postrzegany jako osoba ponura, bez poczucia humoru, krytyczna, sceptyczna, bierna, przeżywająca własne niepowodzenia.
Leczenie dystymii
Leczenie dystymii to przede wszystkim leki przeciwdepresyjne, najczęściej z grupy SSRI (selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny) oraz psychoterapia.
Monika K
Moja Mama (83L) leży juz 8 miesięcy po operacji nogi i powikłaniach związanych z zakażeniem gronkowcem. Ma objawy podobne jak w opisie - zly nastrój, poczucie beznadziejności, senność jadłowstręt. Do tego jednak dochodzą urojenia co do miejsca w jakim sie znajduje, wykonywanych czynności , których w ogóle nie wykonywała ( np o gotowaniu obiadu lub zrobieniu zakupów). Czy to Dystymia i jak można ją leczyć ? ~Arek
Jeśli występują urojenia nie jest to wynik dystymii czy depresji, mogą to być natomiast zaburzenia, które współistnieją z nimi. Warto skonsultować się z psychiatrą, co do leczenia to leki przeciwdepresyjne mogą być stosowane po wykluczeniu przeciwwskazań. ~medisa.pl