Leczenie osteoporozy

Charakterystyczną cechą osteoporozy jest utrata masy kostnej. Zatem jej leczenie jest ukierunkowane na wyrównywanie jej ubytków. Bez wątpienia, odbudowa substancji kostnej jest jak najbardziej możliwa.

Leczenie osteoporozy nie polega tylko na przeciwdziałaniu dalszym ubytkom masy kostnej, lecz również na ich wyrównywaniu, przy pomocy dostępnych środków farmakologicznych. Tak wiec osteoporoza jest chorobą całkowicie uleczalną, pod warunkiem że leczenie rozpocznie się odpowiednio wcześnie.

Podawanie leków zmniejsza podatność na złamania. Wiele osób wychodzi z założenia, iż dzięki odpowiedniej profilaktyce, u większości pacjentów z grupy ryzyka można uniknąć wciąż częstych złamań kości. Decyzja o wyborze konkretnego leku jest zawsze indywidualna dla każdego przypadku. Lekarze domowi czy specjaliści układają optymalne kuracje dla konkretnego pacjenta. Oprócz leczenia podstawowego, polegającego na uzupełnianiu niedoborów wapnia i witaminy D, do dyspozycji są tzw. bifosfoniany, kalcytonina, również preparaty stosowane w hormonalnej terapii zastępczej (HTZ) oraz zawierające fluor. Zamiast witaminy D w tradycyjnej postaci, można zażywać jej aktywne metabolity.

Leczenie farmakologiczne oddziałuje na przemianę materii tkanki kostnej. Z kolei dzięki rehabilitacji wpływamy na uszkodzenia, które wystąpiły na skutek osteoporozy.

Pacjentów z ubytkiem masy kostnej, narażonych na złamania, dokładnie się informuje, w jaki sposób sami mogą zminimalizować ryzyko złamań kości, stosując odpowiednie zalecenia w życiu codziennym, oraz zmieniając tryb życia. Często wraz z następczymi uszkodzeniami po złamaniach kości powstaje przewlekły obraz klinicznych choroby, co dotkliwie utrudnia codzienną egzystencję. Celem aktywnej rehabilitacji jest uwolnienie pacjenta od tych dolegliwości.

Podczas pobytu w specjalistycznych ośrodkach przygotowuje i uczy się pacjentów z osteoporozą wszystkich czynności i zachowań nie dających się uniknąć w warunkach domowych. Chorzy są informowani o tym jak powstała ich choroba oraz jak ją leczyć. Doświadczają działania środków terapeutycznych, łagodzących ból, dzięki gimnastyce leczniczej i treningowi fizycznemu nabierają pewności siebie i odzyskują swobodę ruchów, której przez jakiś czas byli pozbawieni. Niektóre uzdrowiska oferują specjalistyczne turnusy służące przeciwdziałaniu osteoporozie.

Jeżeli już stwierdzono u pacjenta osteoporozę, a więc przeżył już pierwsze złamania należy uzależnić wdrożenie wszelkich czynności usprawniających od powstałych już uszkodzeń. Niewłaściwe ćwiczenia mogłyby być dla pacjentów szkodliwe, a z niepotrzebnymi obciążeniami wiąże się ryzyko powstania nowych złamań.

Przed chorymi rysują się cztery aspekty leczenia: kinezyterapia (leczenie ruchem) w połączeniu z fizykoterapią, gimnastyką leczniczą, leczenie sanatoryjne lub balneologiczne, oraz edukacja zdrowotna. Przeprowadza je wyszkolony personel pod kontrolą lekarza. Kinezyterapia i usprawnianie pacjentów są polem do działania profilaktyki. Prewencja zatem dotyczy osób, u których nie stwierdzono jeszcze tej choroby i z tego względu należy podjąć wszelkie kroki, by nie dopuścić do jej wystąpienia.