Diagnostyka i leczenie paranoi

Lekarz może rozpoznać paranoję po stwierdzeniu usystematyzowanych urojeń, trwających co najmniej miesiąc, dotyczących spraw realnych, nie dziwacznych. Pacjent jednocześnie nie ma innych chorób, urazów mózgu, stale nie zażywa leków lub narkotyków. W diagnozie czynnikiem branym pod uwagę przy odróżnieniu paranoi od schizofrenii jest wiek chorego.

Jeśli objawy występują u młodego człowieka, przesuwa to prawdopodobieństwo w stronę schizofrenii, starsi ludzie częściej cierpią na paranoję.

Leczenie paranoi jest przede wszystkim farmakologiczne - leki psychotyczne (neroleptyki). W razie aktywności zagrażającej choremu lub jego otoczeniu leczenie powinno być prowadzone w szpitalu.

Monika K