Ciąża pozamaciczna (ektopowa)

Ciąża pozamaciczna ma miejsce wówczas, gdy zapłodniona komórka jajowa zagnieździ się poza jamą macicy. Najczęściej jajo można zlokalizować w jajowodzie, ale może także usadowić się ono na powierzchni jajnika, w szyjce macicy lub w jamie otrzewnej.

Do ciąży pozamacicznej dochodzi mniej więcej w jednej do 200 ciąż. Taka ciąża nie ma prawdopodobieństwa przetrwania dłużej niż dwa miesiące i jeśli ten stan nie zostanie wykryty w odpowiednim czasie i leczony, może stać się zagrożeniem życia.

W ciągu ostatnich 15 lat występowanie ciąży pozamacicznej znacznie wzrosło, co ma najprawdopodobniej związek ze wzrostem występowania stanów zapalnych narządów miednicy, wywoływanych m. in. przez chlamydiozę, która może być powodem choroby jajowodów. Uszkodzenie bywa też rezultatem przebytych operacji. Inne niebezpieczne czynniki to stosowanie wkładki wewnątrzmacicznej, niektóre metody leczenia niepłodności i mające miejsce wcześniejsze ciąże pozamaciczne.

Objawy wskazujące na ciąże pozamaciczną zazwyczaj występują około 6. tygodnia ciąży. Może to być krwawienie z pochwy i bóle w dolnej części brzucha. Objawy mogą zanikać, jednak powracają w czasie wzrostu zarodka. Gdy zarodek osiągnie odpowiednią wielkość, może rozerwać jajowód, powodując obfite krwawienie, silny ból oraz wstrząs.

Karolina J