Choroba Sprengela

Choroba Sprengela polega na wrodzonym, wysokim ustawieniu jednej lub rzadziej obu łopatek. Wywołana jest zaburzeniem w zstępowaniu pierwotnej, płodowej łopatki w dół.

Cechami charakterystycznymi są: wysokie ustawienie łopatki o różnym nasileniu, skrecenie łopatki na zewnątrz i zwrócenie jej dolnym kątem w stronę linii pośrodkowej ciała, możliwość występowania skrzywienia kręgosłupa, ograniczenie ruchów w stawie barkowym.

Leczenie zachowawcze choroby Sprengela ma na celu poprawienie zakresu ruchów kończyny i niedopuszczenie do powstania deformacji wtórnych.

Zabieg chirurgiczny poprawia wygląd kosmetyczny i stwarza podstawę do polepszenia zakresu ruchu w barku dzięki systematycznym ćwiczeniom. Korzystny wiek dla operacji: pomiędzy 3 a 5 rokiem życia.