Choroba Scheuermanna

Choroba Scheuermanna nazywana również kifozą młodzieńczą jest bardzo podobna do pleców okrągłych. Rozróżnienie tych dwóch schorzeń jest bardzo ważne, ze względu na odmienne w początkowej fazie postępowanie lecznicze.

Przyczyny powstawania choroby Scheuermanna nie są jeszcze do końca poznane. Jedną z przyczyn uznaje się zaburzenia kostnienia trzonów kręgowych. Jest ono najczęściej spotykane w wieku 11-17 lat i trwa zazwyczaj do 3 lat. Choroba zaprzestaje postępu wraz z zakończeniem kostnienia.

Choroba Scheuermanna bardzo rzadko jest rozpoznawana we wczesnym stadium, jest to spowodowane jej bezbolesnym przebiegiem. W obrazie radiologicznym jest widoczne, wpuklenie się zawartości krążków międzykręgowych do trzonów są to tzw. guzki Schmorla. Dochodzi do sklinowacenia trzonu kręgu szczytowego hiperkifozy, co dodatkowo powiększa kifozę piersiową. Z czasem te zmiany ulegają utrwaleniu. U chorego występuje ograniczenie ruchomości kręgosłupa, poddającego się częściowo korekcji podczas zwisu, szybsze zmęczenie po długotrwałym przyjmowaniu pozycji spionizowanej, przechodzące niekiedy w bolesność. Później występuje nie dające się już skorygować usztywnienie.

Kifoza młodzieńcza występuje przeważnie w odcinku piersiowym, jednak coraz częściej obserwuje się występowanie jej w odcinku piersiowo-lędźwiowym i lędźwiowym górnym. Zbyt późne podjęcie leczenia może skutkować, upośledzeniem wydolności płuc i serca, może być również przyczyną trwałych dolegliwości w życiu dorosłym. Podczas łagodnego przebiegu, leczenie polega głównie na przyjmowaniu pozycji odciążających kręgosłup, oraz na wzmacnianiu mięśni grzbietu. W cięższych lub szybko postępujących przypadkach, niekiedy konieczne jest zastosowanie gorsetu.