Choroba kesonowa (choroba dekompresyjna) to zespól objawów, które występują u nurków, którzy zbyt szybko przechodzą z wysokiego ciśnienia panującego w głębinach do niższego ciśnienia atmosferycznego. Zazwyczaj dochodzi do niej gdy nurek zbyt szybko wypływa na powierzchnię wody. W czasie tego wynurzania ciśnienie spada nagle, co powoduje, że z tkanek organizmu uwalniane są pęcherzyki gazów - azotu, tlenu i dwutlenku węgla - rozpuszczone w płynach wewnątrzustrojowych podczas schodzenia w dół.
Azot jest jedynym gazem oddechowym, który powoduje zaburzenia, gdyż tlen i dwutlenek węgla ulegają chemicznemu związaniu przez krew. Podczas powolnego wynurzania się gazy są wydalane przez organizm przy oddychaniu; ale jeśli prędkość wynurzania się przekracza prędkość wydalania azotu przez płuca, następuje gwałtowne wydzielanie się azotu do krwi, co prowadzi do zatorów gazowych, a w wyniku tego ostrej niewydolności krążenia. Może dojść do nagłej duszności i śmierci z powodu uduszenia.
Karolina J