Choroba Besniera-Boecka-Schaumanna

Choroba Besniera-Boecka-Schaumanna to choroba układowa. Najczęściej sarkoidy Boecka spotyka się w jamie ustnej w przypadku sarkoidozy skóry, rzadziej w sarkoidozie narządów wewnętrznych. Najczęstszą siedzibą zmian są wargi, migdałki podniebienne, policzki, dziąsła i język.

Zmiany na wargach i w jamie ustnej są podobne jak na skórze. Są to guzki lub rozlane nacieczenia, które pojawiają się w skupieniach lub pojedynczo. Mają barwę siną lub ciemnobrunatną. Są dość dobrze ograniczone, nieco wyniosłe ponad poziom otoczenia. Wykazują spoistość twardą, niemal chrząstkowatą. W niektórych przypadkach wykwity nie różnią się zabarwieniem od otaczającej je błony śluzowej.

Histologicznie stwierdza się nacieki z komórek nabłonkowych oraz pojedyncze komórki olbrzymie. Nie stwierdza się serowacenia. Wokół nacieków widać nieliczne limfocyty.
Rozpoznanie choroby Besniera-Boecka-Schaumanna umożliwia wyłącznie badanie histologiczne. W rozpoznaniu różnicowym należy wziąć pod uwagę włókniak, gruźlicę toczniową, chrzęstniak jamy ustnej.

Monika