Chłoniak torbielowaty

Chłoniak torbielowaty to odmiana chłoniaków jamistych. Jest to dalszy etap rozwojowy zmian w układzie chłonnym. Pod względem anatomicznym są to guzy, otorbielone, złożone z jedno- lub wielokomorowych pojedynczych lub mnogich tworów torbielowatych, wysłanych warstwą śródbłonka i wypełnionych surowiczą zawartością. Twory te nie są torbielami w dosłownym znaczeniu, ale wielokrotnymi przestrzeniami chłonnymi, które straciły łączność z pozostałymi naczyniakami układu chłonnego.

Jamy chłoniaka oddziela przerosła tkanka łączna w postaci przegród, która stanowi ściany torbieli. Przegrody bywają różnej grubości oraz zawierają zmienną ilość drobnych naczyń krwionośnych i są ograniczone skupieniem limfocytów. Chłoniaki torbielowate pojawiają się z chwilą urodzenia, stąd są przeważnie widywane u dzieci. Guzy najczęściej usadawiają się na karku i szyi osiągając niezwykłe rozmiary. Niekiedy zajęta bywa również warga lub język. Chłoniaki torbielowate to najczęściej guzy rozlane, których leczenie zależy od rozległości i umiejscowienia.

Monika