Całkowity blok serca to blok przedsionkowo-komorowy III stopnia. Może być wrodzony: izolowany lub współistniejący z wrodzonymi wadami serca, lub nabyty, najczęściej w następstwie stanów zapalnych mięśnia sercowego i operacji kardiochirurgicznych.
Kryteria elektrokardiograficzne to: całkowite przerwanie przewodzenia z przedsionków i komór, regularne odstępy RR, wolna częstość zespołów QRS, prawidłowy lub wydłużony czas trwania zespołów QRS, całkowite rozkojarzenie czynności przedsionków i komór.
Leczenie całkowitego bloku serca rozpoczyna się od podawania atropiny, izoprenaliny lub czasowej stymulacji komór. W bloku utrwalonym z objawami małego rzutu serca, zlokalizowanym w obrębie lub poniżej pęczka przedsionkowo-komorowego wskazana jest implantacja stymulatora serca.
Monika