Jeżeli dziewczynka po osiągnięciu dojrzałości nie miesiączkuje, może to być sygnał zaburzeń hormonalnych, wad wrodzonych narządów płciowych (dysgenezją gonad, brakiem lub niedorozwojem jajników, brak macicy lub pochwy, zrośnięciem błony dziewiczej, pochwy lub szyjki macicy) lub skutek poważnych chorób wieku dziecięcego.
Przyczynami wtórnego braku miesiączki (przez ponad 3 miesiące) są: wyczynowo uprawiany sport, intensywna praca, zrosty w macicy (także w szyjce i pochwie), anoreksja, stres, wyniszczenie organizmu, wysokie stężenie protaktyny, przedwczesne przekwitanie, choroby tarczycy, chemioterapia i radioterapia i niedobór kobiecych lub nadmiar męskich hormonów płciowych.
Po wykluczeniu najczęstszej przyczyny (ciąży, laktacji i okresu po menopauzie), diagnostyka polega na poszukiwaniu źródła nieprawidłowości. Wykonuje się badanie ginekologiczne, oznaczenie poziomu hormonów, USG brzucha i przezpochwowe. Przy podwyższonym poziomie protaktyny (poza okresem karmienia) zaleca się tomografię lub rezonans magnetyczny głowy, aby wykluczyć guza przysadki mózgowej.
Leczenie braku miesiączki zależy od przyczyn. Często stosuje się leczenie chirurgiczne, hormonalne i psychoterapię.
Monika K