Borowina

Borowina jest to peloid, mówiąc inaczej tworzywo występujące w przyrodzie powstałe w wyniku naturalnych procesów geologicznych, które po rozdrobnieniu i zmieszaniu z wodą stosowane są do celów leczniczych w postaci kąpieli i okładów.

Borowina posiada dużą powierzchnię cieplną oraz jest złym przewodnikiem ciepła. Ze względu na te właściwości stosuje się ją do zabiegów ciepłoleczniczych. Przed przeznaczeniem borowiny do zabiegów jest ona oczyszczana, rozdrabniana, przesiewana przez sito a następnie poddawana procesowi pęcznienia. Do okładów stosuje się gęstą papkę borowinową, najlepiej gdyby była ona ogrzana do temperatury 40-45 st. C.

Wpływ leczniczy borowiny polega na oddziaływaniu cieplnym i mechanicznym na skórę oraz na wpływie zawartych w niej ciał o charakterze hormonów a także związków chemicznych. Borowiny można również używać jako tamponów ginekologicznych i proktologicznych. Najczęściej jednak spotykane są okłady borowinowe. Podgrzaną borowinę układa się na skórę po czym zawija się chorego w ceratkę a na koniec w koc, ma to zapobiec nadmiernemu uciekaniu ciepła.

Wskazania do okładów borowinowych są następujące: przewlekły gościec stawowy, zapalenia okołostawowe, oraz stany po przebytym miąższowym zapaleniu wątroby.

Przeciwwskazania do zabiegów borowinowych stanowią: niewydolność krążenia, zaawansowana miażdżyca, uszkodzenie mięśnia sercowego, tętniaki, skłonność do krwawień z przewodu pokarmowego, schorzenia miąższu nerek z białkomoczem i nadciśnieniem, ciąża powyżej trzech miesięcy, oraz choroby podejrzane o tło nowotworowe. Nie należy stosować zabiegów borowinowych u dzieci poniżej 7 roku życia.