Bierne nadciśnienie płucne

Bierne nadciśnienie płucne powstaje wskutek wzrostu ciśnienia w układzie żylnym płuc. Wywołuje to wsteczne nadciśnienie w tętnicy płucnej i prawej komorze.

Czynnikiem prowadzącym do biernego nadciśnienia płucnego jest utrudniony napływ krwi do lewej komory lub całkowite wyłączenie jej z krążenia. Wtórnie ten typ nadciśnienia jest wywołany zmniejszoną podatnością rozkurczową lub obniżoną zdolnością wyrzutową lewej komory. Utrzymujące się nadciśnienie powoduje początkowo rozszerzenie płuc oraz zwolnienie przepływu. Wtórnie dochodzi do powstania zakrzepów przyściennych i do rozrostu śródbłonka. Zmiany prowadzą do zwężenia światła żył lub całkowitej ich obliteracji.

W obrazie klinicznym biernego nadciśnienia płucnego dominuje ciężka zastoinowa niewydolność krążeniowa, przesłaniająca objawy wady, w toku której doszło do wzrostu ciśnienia żylnego w płucach. Postępowanie lecznicze polega na leczeniu nasercowym, a następnie podjęciu chirurgicznego usunięcia anomalii, jeśli wada jest operacyjna. W przypadkach braku możliwości leczenia operacyjnego konieczna jest digitalizacja.

Monika