Białaczka ostra (limfatyczna i szpikowa)

Białaczka ostra wywodzi się ze słabo zróżnicowanych komórek. Podczas jej komórki nowotworowe, dzieląc się w szpiku, wypierają stamtąd prawidłowe komórki innego typu. Niestety powód pojawienia się komórek białaczkowych nie jest znany. Ważną rolę odgrywają czynniki genetyczne, uszkodzenia szpiku przez promieniowanie jonizujące lub substancje chemiczne (ekspozycja na benzen) i zakażenia niektórymi typami wirusów. Do przyczyn można zaliczyć także przebytą chemioterapię (leki alkilujące i inhibitory topoizomerazy).

Podczas ostrej białaczki analiza krwi i szpiku kostnego (pobranego przez punkcję) wskazuje obecność niedojrzałych i nieprawidłowych krwinek. W badaniu krwi często występuje także niedokrwistość i małopłytkowość. Liczba białych krwinek nie musi być podwyższona, może być nawet poniżej normy. Po pierwszej diagnozie przeprowadzane są badania cytochemiczne i immunologiczne służące określeniu białaczki.

Ryzyko zachorowania na białaczkę ostrą jest większe u osób narażonych na czynniki rakotwórcze (takich jak: benzen, promieniowanie), spokrewnionych z chorymi na białaczkę i u osób z zespołem Downa. Białaczka ostra często dotyczy dzieci o osób młodych, a szczególnie niemowląt.

Monika K