U chorych na zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) badanie przedmiotowe powinno obejmować badanie stawów krzyżowo-biodrowych oraz badanie kręgosłupa.
W badaniu stawów krzyżowo-biodrowych stosuje się wiele testów bólowych. Należą do nich opukiwanie stawów krzyżowo-biodrowych, ucisk na talerze biodrowe o typie ściskania lub rozciągania, objaw Mennella (bóle w stawie krzyżowo-biodrowym wywołane uciskiem na obie kości biodrowe, występujące w ułożeniu na plecach lub wywołane przeprostowaniem uda w stawie biodrowym w ułożeniu na drugim boku), objaw Patricka.
Testy bólowe na stawach krzyżowo-biodrowych nie powinny być stosowane u chorych ze zmianami w stawach biodrowych.
Stopniowo, w miarę obejmowania wyższych odcinków kręgosłupa przez proces zapalny dochodzi do ograniczenia jego ruchomości. Ruchomość należy badać w poszczególnych odcinkach.
Samo badanie odległości palców od podłogi w czasie skłonu do przodu nie jest wystarczające, gdyż chory kompensuje ograniczenie ruchomości zgięciem w stawach biodrowych.