Atrezja zastawki trójdzielnej

Atrezja zastawki trójdzielnej to wada wrodzona, która polega na braku podziału zastawki trójdzielnej na poszczególne płatki. Spotykamy wtedy jednolitą błonę całkowicie oddzielającą prawy przedsionek od prawej komory.

Przy całkowitej niedrożności zastawki trójdzielnej życie dziecka jest możliwe w obecności dużych ubytków w przegrodach serca. Wtedy przez nie krew żylna drogą okrężną może dotrzeć do płuc. Cała krew z żył głównych przedostaje się do lewego przedsionka i lewej komory serca, gdzie po wymieszaniu się z krwią tętniczą duża jej część zostaje przez ubytek komorowy wypchnięta do prawej komory i tętnicy płucnej.

Przy atrezji zastawki trójdzielnej obserwuje się również sinicę powłok serca, przerost lewej komory, niedorozwój prawej komory i tętnicy płucnej, przetrwały przewód tętniczy i transpozycję. Nadmierny napływ krwi i duży ubytek międzykomorowy powoduje nadciśnienie płucne, które uniemożliwia natychmiastową interwencję chirurgiczną.

Metoda leczenia atrezji zastawki trójdzielnej polega na podwiązaniu pnia płucnego tuż powyżej zastawki i obarczeniu prawego przedsionka czynnością prawej komory przez połączenie go z dystalną częścią tętnicy płucnej za pomocą protezy z wszytą zastawką biologiczną.

Rokowanie dla pacjenta jest wątpliwe. Jest to spowodowane dużymi zaburzeniami przepływu krwi oraz częstej obecności wad dodatkowych.

Monika